Getir Cem, Götür Cem :) - 12 Şubat 2009 Perşembe

Biraz önce bu ayda ki gelişimi ile ilgili birçok yazı okudum. Neler yapabildiklerini karşılaştırdım. Hepsi tamam, gelişimi normal. Neler yapıyor ondan da bahsedeyim. Minicik bebekti cep telefonu ve kumandaya ilgi duymaya başladığında, bu nedenledir ki koltukta otururken kumanda uzaklardaysa Cem kumandayı verir misin dediğim de hiç tereddüt etmeden kumandayı alıp getiriyor, fakat dün akşam beni şaşırttı. Yemeğini yedirdim oyun odasına geldik kumandayı aldım elime, oturdum koltuğa, bastım düğmeye açılmadı televizyon, üzerinden kapatılmış. Cem yerdeki oyuncaklarıyla oynuyordu o esnada, Cem televizyonu açar mısın dedim, kaldırdı kafasını bana baktı, elindeki oyuncakları yere bıraktı, arkasını dönüp televizyonun düğmesine bastı pompik parmağıyla ve tekrar dönüp oyuncakları ile oynamaya girişti. "Teşekkür ederim Cem" dedim baktı bana ve güldü. Ne kadar şaşırdım anlatamam. Yaa insan her yeni olayda ne heyecan duyuyor. Diğer taraftanda hoşuma gidiyor hizmet ediyor annesine :)

Gece uyanıyor halen. Geçenlerde sabah 5'te kalktık suyunu verdik sonra yattı, bizde yattık, 1 dakika sonra "Anne, Annnee, Annneeee", baktı benden ses yok, görüntü yok, bu kez "Baba, Babaaa, Baaabaaa". Yandık valla. Ama enteresan tarafı akşam yatarken, gece lambasını ve müziğini açıyoruz, yatağına koyup, iyi geceler dileyip çıkıyoruz, önce yatağındaki uyku arkadaşı "böcük" (resmini çekim koyayım sayfama, böcük olduğuna bakmayın adının, o bir uğurböceği) ile uğraşıyor, sonra sıkılınca "anne", "baba" bakıyor bizden ses yok annane, annane diye bağırıyor, eee haliyle anneannesi bizimle yaşamadığından ondan da ses yok, ama bir not düşeyim anneanne veya babaanne bizimle olsa dayanamayıp gidiyorlar o ayrı. Neyse netice de kimse imdadına yetişmeyince emziğini yere atıp ağlamaya başlıyor cıyak vıyak. Böyle olunca odasına gidiyoruz, "Aaaaa Cem'in emziği yere mi düşmüş" diyip emziği yıkayıp veriyor ve odadan yine ayrılıyoruz, olsun bu kadar görmek yetiyor, sonra kımıl kımıl kımıldanıyor ve sonunda uyuyor. Ama diyeceğim o ki her türlü yöntemi deniyor uyumamak için. Anlamıyorum uyusana çocuğum ben senin yerinde olucam ooooo :)

Bu aralar teyzesi neredeyse her akşam iş çıkışı uğruyor Cem'ini görmeye. Dün akşam odasında oyun oynuyoruz kapı kapalı, daha doğrusu ben yerde oynuyorum oyuncaklarıyla, o tepelere tırmanmış birşeyler yapıyor, kapı çalındı, çöp alma vakti. Kapı çalınca bulunduğu tepeden döndü bana "tiyze" dedi, yok tatlım Selin değil, İbrahim amca çöpleri almaya geldi dedim anlayışla karşıladı döndü ne yapıyorsa devam etti, ama evet teyzen geldi desem çığlık çığlığa kapıya koşardı. Hoşuma giden de Selin dediğimde karşılığında "tiyze" demesi, eşleştirebiliyor. Hani daha önceki yazılarda anlatmıştım çok derli toplu diye. Artık dışarıdan eve geldiğimizde, kapıdan girer girmez yere oturuyor ve ayakkabılarını çıkartıyor, kutusunu veriyoruz içine koyuyor. Haa bir de biz altını değiştirdikten sonra bezini kendisi gidip çöp kutusuna atıyor. Artık dişlerini fırçalıyor, diş fırçasını veriyoruz, ağzına sokup ileri geri hareket ettiriyor. Macun 2 - 2,5 yaşından sonra kullanılacak bildiğim kadarıyla.Kelimeleri :
Anne
Baba
Mama (Acıktığında , "Acıktın mı" diye sorulduğunda)
Aydede

Bebe
Adda
Ayna
Aflu (havlu)
TiyzeOa (Oya - Kerem arkadaşının bakıcısı)
Hayye (Hayriye - ayda bir temizliğimizi yapar kendisi)
Düt (Araba)
Ditti (gitti - elindekini düşürdüğünde veya attığında)
Gel
Dıss (Deodorant)
Eee (uykusu geldiğinde)
Abi
Aba (Abla)
Garga (Karga)
Gak
Vak
Hav
Bu (Su)
Annane