Ak düştü saçlarına, Cem girdi yıllarına

Cem'in babası doğumgünün kutlu olsun, Cem ve benimle geçireceğin nice güzellik, sağlık, mutluluk, huzur, şans dolu yıllar senin olsun. 40'a 1 kala, saç traşına gittiğinde saçını kesen çocuğa sormuş, yaa neden arttı benim bu beyazlar. Bugün farketti bunun sebebini :) Boşver tatlım yıllar geçsin, huzur ve mutluluk hiç geçmesin, ruhumuz hep böyle genç kalsın.

Artık Cem'in sosyalleşme ve gelişme zamanı geldi diye düşündüğümden, Cumartesi günü Gymboree de deneme dersine katıldık hep birlikte, çok keyifliydi, Cem'in katıldığı yaş grubunun eğitimi Music&Play, önümüzde davul pat pat pat, elimizde maracaslar çıkır çıkır çıkır, şarkılar söyledik, oyunlar oynadık, merdivenden tırmandık, tepeleri aştık, çok eğlendik çok. Cem zorlanmadı aktiviteleri yaparken, evde sürekli tırmandığından, söylenen şarkıların hepsini dinlediğinden, davul yerine masasına davul muamelesi yapıp sürekli vurduğundan, kendi maracas'ı olduğundan diye düşünüyorum, elinden geldiğince iştirak etti, diğer çocuklarla iletişim kurdu, mızmızlanmadı ama arasıra özgürlük isteyip grupça aktivite yapılırken, kendi başına ortamdaki diğer ilgisini çeken oyuncaklarla ilgilendi. Fotoğraf çekemedik yasak olduğu için, o nedenle resimleyemiyorum yazımı. Bu Cumartesi'de sevgili Yapıncak'la MusicTogether da olacağız.

Bebekken :) şimdi küçük adam ya. Bebekken emzik emsede ben de biraz rahatlasam diyordum emmiyordu, her türlü emzik denendi, yok 2 cuk cuk yapıp atıyordu, sonra kendi kendine alıştı, ama sadece yatarken kullanıyor, ama bazen ağzında unutuyor, hatırlatınca da hemen çıkartıp bir kenara koyuyor :)

Artık herşeyi yiyor, bir yere gittiğimizde artık yanımızda çok daha az eşya taşıyoruz, biz ne yersek sakıncalı olmayan herşeyi ona da tattırıyoruz. Hergün 1 mandalina ve 1 muz mutlaka, süt ise içtikçe içiyor, bir de şu büyümix'ler iyi ki var bayılıyor bayılıyor.

Yaa yürüse bir dediğimde aman yok herşey daha zorlaşacak diyorlardı, yaa hayır zorlaşmadı, güzelleşti, artık özgür bir birey o, kendi evinde dilediğince gezebiliyor paytak paytak. O kollar iki yana açık bacaklar dışa dışa attırarak gezen küçük adam. Yine bu küçük adam elektrik süpürgesinin bulunduğu dolabı açıp hortumu çekiştirip halıya değidirip vuvvvv diye ses çıkartıyor, eline bir bez, havlu geçtiğinde ya yeri ya dolapları siliyor :) çok temiz çocuk çok :) Sürekli kahkaha atıyor ve en güzeli artık anne oğul saklambaç oynuyoruz, ben saklanıyorum o beni arıyor ve buluyor, bulunca öyle heyecanlanıyor ki her seferinde.

Haftasonu yeni bir alışkanlık geliştirdik, saat 18:00 gibi hepimiz montlarımızı giyip bizim oralarda 1 saatlik yürüyüş yapıyoruz, hem yatmadan önce hava almış oluyor hemde karanlıkta dükkanlar, araba farlarını yani ışıkları izlemek hoşuna gidiyor. Tahmin edersiniz ki bu sadece haftasonu alışkanlığı olarak kalacak, iş dönüşü olmuyor olamıyor...

Beni en zorlayan durum ise çekmeceleri dağıtması. Özellikle odasındaki çekmecelerin içindeki kıyafetlerini öyle bir hızla yerlere atıyor ki. Yapma, etme, hayır, olmaz, cıs pıs, tıssssss.... Hiç bir şey işe yaramıyor. Dün akşam onun oyun odasında oyun oynuyorduk, bir anda estiler kalktı gitti kendi odasına, gelen seslerden anladım ki çekemece operasyonuna girişti, ayy hiç halimde yok ona yapma demeye, aman dağıtsın ne yapalım toplarım diye düşündüm, bende başladım haberleri izlemeye, azıcık zaman sonra dur bir bakim dedim gittim ki çekemeceleri boşaltmış, yetmiyormuş gibi içine girmiş oturmuş :) Hayyy allahım yiycem bunu galiba...