Hayvan sevmeyen, insan sever mi ?

Sever tabii ki niye sevmesin diyorsunuz, ama ben öyle demiyorum, yargılamayın beni, gördüğüm insanlar hep öyleydi ben ne yapayım.Cem'imin de şimdiden hayvansever olması beni çok sevindiriyor, tabii ki OLEY hayvan sevdiğine göre insan sevecek demiyorum :) Ama hayvan sevmesi de sevgi dolu olmasının bir işareti gibi geliyor bana.

Konuyu şuraya bağlayacağım :) Haftasonu Paşa'sına kavuştu önce biraz korktu, sonra alıştı, çünkü yazın ona suyunu mamasını, o verir, hatta Sumru teyzsesiyle o gezdirirdi.

Evet bu haftasonu Fatih amcasına, Sumru teyzesine ve Paşa'sına kavuşturduk en nihayetinde Cem'i. Ha bu gün, ha yarın derken, aksırık, tıksırık derken olmadı, ama sonunda oldu.

Fatih amcası 7 aydır görmediği Cem'in neredeyse 1-2 yaş büyüyüp olgunlaştığını söylediğinde çok mutlu oldum, bir önceki günde 2,5 yaş kontrolüne gittiğimizde doktoru benzer şeyler söylemişti, akıllı ve mantıklı bir çocuk olduğunu belirtmişti.

Peki bu iyi bir şey mi kötü bir şey mi, tabii ki bu küçük adam bizi çıldırtıyor, kendi çıldırıyor, dediğim dedik, çaldığım düdük oluyor, terrible 2'yu en şiddetlisinden yaşıyor ama diğer taraftanda kuralları bilir ve mümkün olduğunca uygular, kardeşim Nazi Kampında mı bu çocuk ne bu böyle diyor ama ben kuralları bilmesi gerektiğini düşünüyorum, sonuçta yaşamın her aşamasında kurallarla karşılaşıyor ve uymak zorunda kalıyoruz. Ama doğrusu bu kadar erken başlamakla doğru mu yanlış mı yapıyorum bilmiyorum. Cem paketi olan ne yerse yesin, nerede olursa olsun çöpe atar, burnu akar, mendil ister, burnunu siler mendili çöpe atar, Eve girer girmez, ayakabısını ve montunu çıkarır, tuvaleti kullandıktan sonra mutlaka sifonu çeker.