El mi yaman bey mi yaman. Benim bey pek yaman valla. Biraz önce aradı beni hande aç bakalım bilgisayarı dedi, mail mi attın ben cepten bakarım dedim yok yok aç dedi açtım. Kontrol Panel'e gir orayı aç buraya gir şunu yap. Eeee neden yaptım bunları dedim. Gir bakalım bloğuna dedi. Yok canım dedim. Bak bakalım dedi.
Ohhh bee aylardır, kapandığından beri eeee başlarım mahkeme kararına demiştim. Üstelememiş, ilgilenmemiştim. Ama bir yanımda (hani ikizler burcuyum ya ondan) üzülüyordu. Yavrumun hatıraları gitti diye.
Bey bana harika bir de bilgisayar aldı hızlı mı hızlı hafif mi hafif. Cem'i sabah yuvaya bıraktıktan sonra eve gelip kahve mi alıp geçiyorum başına gazete mi okuyor, işlerimi yapıyor, ardından Senbencem'e yazamamanın burukluğuyla ayrılıyordum başından. Ama artık yola devam.
Artık çocuğumla daha keyifli ve kaliteli vakit geçiriyorum harika bir duygu, Cem'de daha mutlu ve huzurlu artık. 1 haftadır iş stresi yok, o kadar huzurluyum ki tarifi imkansız. Bu Cem'e ve Reha'ya yansıyor. Onlar da pek mutlu bu durumdan. Günlerim pek güzel geçiyor, arkadaşlarımla, sevdiklerimle, evimle ilgilenebiliyorum. Cem'in yuvada olması kendime vakit ayırmama imkan sağlıyor. Değmeyin keyfime. İşte buymuş annelik, işte buymuş anneliğin en güzel zamanı, mutlu ve huzurlu olmak, ona sağlıklı yemekler yapıp, onunla kaliteli zaman geçirmekmiş.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder