Çuf Çuf Çuf...

Tatiller hızla geçiyor, bende mi bir beceriksizlik var zamanı güzel kullanamıyorum yoksa Cem’le zaman su gibi mi akıp geçiyor bilemiyorum, ama bana yetmiyor, 3 gün tatil 3 saat gibiydi, bir de 3 gün Cem’le olunca sürekli Pazartesi eziyet gibi geliyor, öğlene dek Cem’i düşünüyorum. Biran evvel akşam olsun eve gideyim diyorum.

1 Mayıs güneş’in kendini gösterdiği saatlerde ne yapsak nerelere gitsek, nerelerde olay yoktur derken hadi Özgürlük Parkına gidelim dedik. Amannn geçen sefer hava çok iç açıcı olmadığından gayet sakin olan park bu kez çok kalabalıktı, oyun alanında çocuklar altalta üst üste olunca indirmedik Cem’i arabasından. Etrafta biraz yürüyüş yaptık.

Parkta çocukların binip 2 tur attığı bir tren var, mabannesiyle :) trene bindi, çuf çuf çuf 2 tur attı, her bizim önümüzden geçişte neşeyle el salladı, tren durunca pek bozuldu.

Sonra Cem’i saldık çayıra :) Ooooo kendine kız arkadaşlar buldu hemen, vakit kaybetmeden sarıldı onlara :) Çapkın olacak kesinnnn. Oturdu, oturdu, kalkmadı, çünkü kalkamadı. İstedim kendi kalksın ama yok ellerini halaaaa çimlere değdirmiyor, ama sonunda tarifi zor bir şekilde uğraştı etti kalktı.


Keyifli bir gün geçirdik, hava tamamen düzelse, daha gitmek istediğimiz çook yer var, sabırla gelemeyen baharı bekliyoruz.

Bu arada Bye bye demesini öğrendi, sabah evden çıkarken sarılıp öpüşüyoruz, teletubbies'ler gibi hadi "sıkı sıkı sarılalım" diyorum, sarılıp öpüşüyoruz, sonra el sallayıp "baabay" diyor bize :)

Şimdilik baabay.